รวบรวมความรู้ ภูมิปัญญาชาวบ้านของไทย ให้คนรุ่นหลังได้สืบสานต่ออย่างภาคภูมิใจ
บรรยายกาศสนามหลวง บรรยากาศสนามหลวง ยามเย็นๆ ก่อนสิ้นแสงตะวัน เย็นวันที่ ๘ เมษายน ๒๕๕๕ ผมเดินแบบรีบเร่ง สำรวจไปทั่วๆบรเวณท้องสนามหลวง ขอเป็นดวงตาแทนแฟนๆคลับ เห็นอะไรก็ถ่ายมาให้ชม บางคนโทรมาบอกอยากเห็นภาพมุมกว้างโรงแรมที่ผมพัก "รัตนโกสินทร์" อยู่หัวมุมถนนราชดำเนิน ข้ามมาหน่อยก็เป็น สนามหลวง ที่ท้องสนามหลวงจะมองเห็นพระเมรุและอาคารประกอบ สำหรับพระเมรุสมเด็จพระเจ้าภคินีเธอ เจ้าฟ้าเพชรรัตนราชสุดา สิริโสภาพัณณวดีเป็นอาคารทรง เหลี่ยมย่อมุมไม้สิบสอง ยอดทรงมณฑปแปลง มีมุขยื่นทั้งสี่ด้านสร้างขึ้นบนฐานชาลาใหญ่ ความสูง ถึงยอดฉัตร ประมาณ ๓๕.๕๙ เมตร ดูภาพประกอบไปด้วยจะเข้าใจง่ายขึ้น ภายในสนามฝั่งด้านถนนราชดำเนินมีเวทีขนาดใหญ่ ๓ เวที และมีจุดจัดตั้งจอ LED. ขนาด ๖ x ๔ เมตร ฉายภาพให้ชมหลายจุด เช่นในสนามหลวง ๒ จุด รอบๆอีก ๓-๔ จุด เท่าที่เห็นนะครับ รอบๆขอบสนามหลวง จะมีเต้นสำหรับให้ประชาชนถวายดอกไม้จันทน์ บางคนก็ปูผ้านอนชมภาพที่จอ LED. และภาพที่เห็น มากที่สุดคือการถ่ายภาพเป็นที่ระลึก เดินถ่ายจนเหงื่อโชก แหงนหน้าขึ้นมองท้องฟ้าเห็นดวงตะวันสาดส่องแสงทะลุก้อนเมฆในขณะที่ภายใน พระที่นั่งดุสิตมหาปราสาทพระบรมมหาราชวังมีการประกอบพระราชพิธีพระราชกุศลออกพระเมรุ ผมเดินลัดเลาะและวิ่งข้ามถนนเพราะยังมีการเปิดช่องทางให้รถวิ่งได้เป็นบางจุด ข้ามถนนมาได้เข้าร้านเซเว่น ดื่มน้ำที่คุณตันผลิต พอหายเหนื่อย แวะกินข้าวที่ขายอยู่รายล้อมที่พัก แล้วรีบขึ้นที่พักส่งภาพให้แฟนๆ ได้ชมกัน ราตรีสวัสครับ ---------------------------------------------------------- คืนนี้ฝนตก..อากาศเย็น เวลา ๑๙.๐๐น.ที่โรงแรมรัตนโกสินทร์ฝนตก และช่วง๒๑.๐๐น.ผมกำลังเตรียมข้อมูลบรรยายเพลินๆบนเตียงนอนอยู่นั้นพลันเสียงเคาะประตูดังขึ้น ก็อกๆๆๆ ไอ้หญ่า..ยังไม่หลับมาหลอกแล้วหรือ. ผมสะดุ้ง ค่อยๆ ลงจากเตียง แอบข้างประตู รอฟังเสียงอีกครั้ง ก็อกๆๆๆ “พี่ๆ หนูเอง”” “ หนูไหนวะ หมอนวดก็ไม่ได้นัด” ผมเปิดประตูโผล่ออกมาดู โธ่เอ้ย ทีมงานบรรยาย มีคุณจันทิมา เจษฎา จิตรพัฒนา คุณอรัญญา ชมชื่น คุณนิรมล เหมือนจิต “ พรุ่งนี้ พบกันที่ล็อบบี้ ตีสี่ครึ่ง นะพี่ จะมีรถมารับไปปล่อยลงตามจุด” เสียงสามสาวนัดหมาย “ โอเคๆๆ ตีสี่ เอ้ยไม่ใช่ ตีสี่ครึ่ง” “ เดี๋ยวพี่เตชินท์ จะตามมานอนเป็นเพื่อน ราตรีสวัสค่ะ” ผมกลับมาค้นคว้าข้อมูล เตรียมเอกสาร เขียนเตือนความจำต่อ ไม่ถึง ๕ นาที มีเสียงดังอีกแล้ว คราวนี้เป็นเสียงโทรศัพท์ภายในห้อง กริ้งๆๆๆๆ “สวัสดีครับ” “น้อยเอง” “น้อยไหนอีกแล้ว เดี๋ยวหนู เดี๋ยวน้อย ” ผมเริ่มหนาวๆ สงสัยจะมีมาทั้งคืน “ชัยศิลป์ คนคล่อง ค่ะ ” อ๋อ..ทีมงานเราเองเสียงลอดมาตามสายบอกจะเอาข้อมูลใหม่เพิ่งได้มาจากศูนย์สื่อมวลชน จะเอามาให้ ผมบอกไม่เป็นไร น้อยอยู่ห้องไหนพี่ไปรับเอง เธอบอกอยู่ห้อง ๒๕๕ ผมเดินออกจากห้องไม่สวมรองเท้า เพราะปูพรมทั้งอาคาร เดินลัดเลาะเป็นรูปตัวแอล ใกล้ถึงห้อง ๒๕๕ มีเสียงเปิดประตู จากห้องตรงข้ามดังขึ้น ตายละหวา ดุจริงๆ มีผู้หญิงตัวเล็กๆ ชุดขาวโผล่ออกยิ้มเห็นฟันขาวๆ เรียกพี่จำรัส เสร็จเลยผีรู้จักชื่อเราด้วย พอกระทบแสงไฟหน้าห้อง เห็นใบหน้าชัดเจน จึงรู้ว่าเป็นคุณภณิกนิชา(ขิม) ไกรฤกษ์ ทีมถ่ายทอดเสียงภาษาต่างประเทศ มาพักที่นี่ด้วย “พักอยู่กับใคร” ผมทัก “ พักกับคุณจันทิมาค่ะ” เฮ้อ โล่งอก กำลังใจลอย เสียงจากห้อง ๒๕๕ ดังขึ้น คราวนี้ สุดยอด เอาผ้าเช็ดตัวสีฟ้า คลุมหัวโผล่ออกมา (เพิ่งออกจากห้องน้ำ) น้องชัยศิลป์ คนคล่อง ผมถามพักอยู่กับใครเธอบอก พักกับคุณพอใจ กิจถาวรรัตน์ พอรับเอกสารเสร็จ ผมรีบสาวเท้ากลับห้องดีกว่า ดึกๆ ท่าจะไม่ไหว กำลังเร่งฝีเท้า เสียงดังมาอีกแล้ว “ พี่ๆๆ “ ว้าใครมาเรียกอีกแล้ว หันมาดู โธ่ คุณพอใจ เธอบอกอย่าลืมพบกันล็อบบี้ตีสี่ครึ่ง ผมรีบตอบพร้อมเดินกลับห้อง “ โอเคๆๆ นะโมตัสะ” ถึงห้องล็อกกลอนอย่างดี คิดในใจเดี๋ยวคืนนี้ ไม่รู้คุณเตชินท์ มากี่ทุ่ม ไม่รู้เตชินท์ จริงหรือ เตชินท์ ปลอม เฮ้อ นะโมตัสสะ ---------------------------------------------------- เขียนที่โรงแรมรัตนโกสินทร์ ถนนราชดำเนิน กรุงเทพฯ เวลา ๒๒.๐๐ น. วันที่ ๘ เมย.๕๕